MENSENRECHTEN-VROUWENRECHTEN IN NEDERLAND          

“Kamerleden zijn lui met grondrechten en verdragen” luidde de kop boven een opinie artikel van Barbara Oomen, hoogleraar sociologie van de mensenrechten aan de Universiteit van Utrecht.
Dat inspireerde het bestuur om het komende Jaarcongres te wijden aan grondrechten en mensenrechten(verdragen) in Nederland en met name hoe deze hun doorwerking hebben in het overheidsbeleid en in de rechtspraak. Er liggen te veel verdragen rustig op een plank zonder dat deze worden ingekeken, laat staan dat deze worden betrokken bij het ontwikkelen of beoordelen van beleid en wetgeving. Dat geldt evenzeer vrouwenrechten.

In de jaren na de Tweede Wereldoorlog lag dat anders. Er was grote (politieke) betrokkenheid bijvoorbeeld bij de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Marga Klompé heeft zich hier flink voor ingezet.
In de Hoofdlijnenbrief  Emancipatie is expliciet verwoord dat vrouwenrechten onvervreemdbare mensenrechten zijn, die continu moeten worden bewaakt en beschermd. Dat klink goed, maar hoe zit het met de praktijk?
Vragen die op het congres aan de orde komen zijn:
Hoe is het in Nederland gesteld met de mensen/vrouwenrechten?  Hoe is de (politieke) aandacht hiervoor te krijgen en te intensiveren? Hoe staat het in andere landen met de invoering van mensenrechtenverdragen? Hoe staat het met de impact en effectiviteit van (het proces van) Statenrapportage over VN mensenrechtenverdragen in Nederland?

Naast prof. Barbara Oomen zullen mr. Laurien Koster (voorzitter College voor de Rechten van de Mens), mr. Jasper Krommendijk (promovendus Universiteit Maastricht) en anderen onder leiding van Prof. Titia Loenen deze onderwerpen aansnijden.
Niet voor niets wordt het congres gehouden in Utrecht waar dit jaar veel aandacht is voor mensenrechten vanwege de viering van 300 jaar Unie van Utrecht, stad van de Vrede.