In Jurisprudentie in Nederland, 21 juni 2024, afl.  5 nr. 70 publiceerde VVR-lid Ine Avontuur een noot bij en volgend op ECLI:NL:GHSHE:2024:618.

Ine Avontuur_noot in JIN 2024_70

Vordering nakoming zorgregeling op straffe van lijfsdwang in hoger beroep alsnog afgewezen. Herhaald (ex-)partnergeweld. Kind getuige van geweld.

Hof ’s-Hertogenbosch beslecht een reeks van vijf procedures (in totaal 2,5 jaar) over omgang en gezag en huiselijk geweld. Deze worden samengevat in de noot door Ine Avontuur, die de gang van zaken illustratief acht voor het zogenaamde drieplanetenmodel van de Britse M. Hester. Bij huiselijk geweld wordt volgens Hester vanaf drie verschillende planeten geopereerd met verschillende focus en tegenstrijdige normen: de huiselijk geweldplanet (strafrecht), de kinderbeschermingsplaneet (publiek recht) en de familierechtplaneet, waar de mishandelde moeder contact tussen mishandelende vader en kinderen moet ondersteunen. Het Verdrag van Istanbul schrijft, net als het EVRM en het IVRK een gecoördineerde risicotaxatie voor: bij een (risico op) huiselijk geweld ontstaat een ‘dure diligence’ verplichting dit geweld zo snel mogelijk te beëindigen en slachtoffers te beschermen. Hof ’s-Hertogenbosch noemt, anders dan de advocaat van de moeder, het Verdrag van Istanbul niet, maar de uitspraak is wel in overeenstemming ermee.